Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Όταν οι άνθρωποι καταλήγουν σε ευάλωτες θέσεις, μπορεί να συμβούν άσχημα πράγματα. Αυτή είναι μια ταινία ανθρώπινης αλληλεπίδρασης που μας δείχνει ανθρώπους με πίστη, να συναντιούνται και να παίρνουν κουράγιο ο ένας από τον άλλο. Η Φράνσις Μακ Ντόρμαντ έχει γίνει κορυφαία ηθοποιός. Δεν είναι ελκυστική με την κλασική έννοια του κινηματογράφου, αλλά έχει ένα από τα πιο εκφραστικά...
Γκοτζίλα (1998)
Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...