Η ταινία είναι μια ιδιοφυϊέστατη αφήγηση 6 ιστοριών στην άγρια Δύση. Άλλες είναι κωμικές και βίαιες και άλλες πλήρως δραματικές. Οι αλλαγή του ύφους μου κρατάει το ενδιαφέρον ενώ κάθε μία από τις έξι ιστορίες έχει ένα βαθύτερο νόημα και μια φρέσκια απεικόνιση της επικίνδυνης άγριας Δύσης.
Έπρεπε κάπως να επεξεργαστώ την υπόθεση καθώς προχωρούσε. Είναι ασφαλές να πούμε ότι διαδραματίζεται σε έναν «φανταστικό» κόσμο του. Βασίζεται σε μια παλιά Ιαπωνική ιστορία και στη συνέχεια διασκευάστηκε σε ένα είδος δυτικού πολιτισμού, απλά κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, εξ ου και η χρήση των «ιπποτών» έναντι των «σαμουράι». Αν έχετε δει το προμόσιον, τότε δεν μπορεί να μην είδατε...
Mudbound: Δάκρυα στον Μισισιπή (2017)
Βλέπω ότι κάποιες από τις κριτικές του Mudbound λένε ότι είναι πολύ αργό, κορυφώνεται μόνο κοντά στο τέλος και στερείται εστίασης σε μεγάλο μέρος της εξέλιξης. Και είναι αλήθεια ότι για την πρώτη ώρα, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε προς ποια κατεύθυνση οδεύει η ταινία. Είναι επίσης αλήθεια ότι πολλές από τις σκηνές στο πρώτο μισό του δεν είναι απαραίτητες για το τελικό προϊόν. Αλλά...