Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Από τον Γιάννη Αγιάννη του Βίκτωρ Ουγκώ μέχρι αυτόν εδώ τον Τζίμι Κόνλον πέρασαν 27 χρόνια. Τόσα (και λιγότερα) χρειάστηκε ο Λίαμ Νίσον για να γίνει από κλασικός ηθοποιός σε fast food του Χόλιγουντ. Συγκεκριμένα από το Η Τιτανομαχία του 2010. Προσωπικά θεωρώ οτι το Νυχτερινή Καταδίωξη ήταν η αρχή της επιστροφής στη ποιότητα. Έτσι λοιπόν, αυτή εδώ η ταινία έχει μια σπίθα από τον...
Καπερναούμ (2018)
Στην αρχή, δεν ήθελα να σχολιάσω την ταινία, απλά να της δώσω την υψηλότερη βαθμολογία γιατί δεν πιστεύω ότι είμαι άξια να την κρίνω. Και όμως, εδώ είμαι, να γράφω αυτό, όχι επειδή έχω γίνει πιο άξια, αλλά επειδή οι άνθρωποι πρέπει να το παρακολουθήσουν. Το Καπερναούμ αγγίζει βαθιά τη καρδιά σας και σας κάνει να πονάτε. Είναι επώδυνο, και όχι με συνηθισμένο τρόπο. Είδα την ταινία...