Είναι απίστευτο πόσο κακό είναι αυτό το ριμέικ. Αν έχετε δει το γνήσιο "Οι γαμπροί της Ευτυχίας" του 1962 με τους Γεωργία Βασιλειάδου, τον Βασίλη Αυλωνίτη και τον Νίκο Ρίζο, θα απορείτε πως αυτή εδώ η ταινία έφτασε στη τηλεόρασή μας. Αν και παρακολουθεί στενά το πλαίσιο της αρχικής ταινίας, φαίνεται συνεχώς σαν οι ηθοποιοί να διαβάζουν απλώς τα λόγια τους, χωρίς κανένα συναίσθημα....
Ο Vadim Perelman επαναφέρει τη χαρά να βλέπουμε ταινίες στο σαλόνι μας. Μετά από το παλιό αλλά υπέροχο «Σπίτι από άμμο και ομίχλη», επέστρεψε ξανά με ένα ακόμη αριστούργημα. Η σκηνοθεσία, η ηθοποιία και η αφήγηση είναι στο υψηλότερο σημείο του σύγχρονου ποιοτικού κινηματογράφου. Προφανώς απολαμβάνει να κάνει ταινίες για τους Πέρσες και την πλούσια και όμορφη γλώσσα και τον πολιτισμό...
Η Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά (1999)
Εξαιρετικη σατιρα.Γελας βλεποντας ακομα και συνανθρωπους σου να πεθαινουν.Ο Κουτρας με τη συνδρομη των αξιων συνεργατων του πετυχε το στοχο του. Διαπιστωσα οτι υπαρχουν μερικα κοινα στοιχεια με την καινουρια ταινια του Τζιμ Τζαρμους οι Νεκροι δεν Πεθαινουν.Ισως ο Τζιμ ειχε δει το μουσακα του Κουτρα πριν γυρισει την ταινια του με τα ζομπι.Ολοι εξαιρετικοι