ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ,ΚΑΤΑΡΧΗΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ,ΝΑΙ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΡΙΜΜΈΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ,ΟΜΩΣ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΜΟΥΣΙΚΗ(ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ) ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΤΑΙΝΙΕΣ, Η ΕΙΚΟΝΑ!ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ...
Μην ακούτε κανέναν προκατειλημμένο ιδεολογικά: μια χαρά είναι η ταινία, ωραία σκηνοθεσία, μπομπάτη μουσική. Αν υπάρχει θέμα, αυτό είναι ότι μάλλον δεν παρουσιάζει σωστά μερικά πράγματα, όπως ότι δεν δείχνει το σημαντικό ρόλο του απλού κλήρου στην επανάσταση. Όσοι μιλούν για "φασιστική" ταινία, πολύ θα ήθελαν να έχει αποτύχει η επανάσταση και τότε θα βλέπαμε πώς θα καλοπερνάγανε...
Το Μενού (2022)
«Ο,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο!» Θα μπορούσε να είναι ο εναλλακτικός τίτλος της ταινίας! Ή εναλλακτικά χωρίς πρόθεση σπόιλερ: Τι σου κάνουν τα παιδικά τραύματα! Πέρα από το χιούμορ, η ταινία είναι μια πανδαισία χρωμάτων και γεύσεων, που ευτυχώς ή δυστυχώς δε μπορούμε να γευτούμε! Οι ερμηνείες θα έλεγα ότι μοιάζουν αμήχανες κι ανολοκλήρωτες ακόμα και του Ρειφ Φαινς που ομολογουμένως...