Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Για Πάντα (2020)
Αγαπώ πολύ τον Γιάννη Τσιμιτσέλη και την Κατερίνα Γερονικολου και θα ήθελα πολύ να δω αυτήν την ταινία.Βεβαια νομίζω πως απαγορεύεται για τα παιδιά και είμαι μόλις 12 ετών.Θα προσπαθήσω να πείσω τη μαμά μου να πάμε αλλά δεν το βλέπω.Πσντως ότι και να γίνει εγώ θα τους στηρίζω και θα τους αγαπάω ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!