Απορίας άξιο πως ο Σβαρτσενέγκερ στα τελευταία χρόνια της καριέρας του αποφάσισε να παίξει σε μια τριτοκλασάτη ταινία δράσης με συνπρωταγωνιστές κάτι άθλιους χαρακτήρες συνοδευόμενη ένα ακόμα χειρότερο μοντάζ. Ειδικά, όταν μόλις ένα χρόνο πριν, τα είχε πάει πολύ καλά με το "Μη μου χαλάς τη μέρα". Η ταινία με το ζόρι βλέπεται αν είσαι πάνω από 15 χρονών
Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Ο Δικαστής (2014)
Δε τρελάθηκα όταν την είδα, ωστόσο πρόκειται για μια αξιόλογη χολιγουντιανή προσπάθεια. Ποτέ δεν είχα σε μεγάλη υπόληψη τον Ντάουνι Τζούνιορ και γι ακόμα μια φορά επιβεβαιώνομαι. Δε "γεμιζει" τις σκηνές, σε αντίθεση με τον Ντιβάλ, ο οποίος βεβαίως δίνει άλλη βαρύτητα (εξ ου και η υποψηφιότητά του για όσκαρ στη ταινία). Το σενάριο αν και ενδιαφέρον, κρατιέται κυρίως σε δραματικούς...