Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Η Ανακατώστρα (2015)
Η Σούζαν Σάραντον σε μεγάλη ηλικία πια, υποδύεται τη Μάρνι, μια αυταρχική μητέρα του Νιου Τζέρσεϋ, που έχει μετακομίσει στο Λος Άντζελες για δύο πολύ ιδιαίτερους λόγους. Ο πρώτος είναι να αποστασιοποιηθεί από το θάνατο του συζύγου της και ο δεύτερος για να είναι πιο κοντά στη μελαγχολική κόρη της Λόρι που είναι σεναριογράφος, τον ρόλο της οποίας παίζει η Ρόουζ Μπερν. Όμως η Λόρι...