Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά
Πίσω από το Παιχνίδι (2015)
Ο Γουίλ Σμιθ δίνει μια οριακά ανυπόφορη παράσταση - στη λάθος πλευρά της οριακής γραμμής - σε ένα μη ικανοποιητικό αθλητικό δράμα. Βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Δρ. Bennet Omalu, ενός παθολόγου της Νιγηρίας στο Πίτσμπουργκ, που αμφισβήτησε τον ισχυρό κόσμο του αμερικανικού ποδοσφαίρου. Είχε αποδείξεις ότι, με κράνη ή χωρίς κράνη, το παιχνίδι δημιουργεί στους παίκτες του εγκεφαλικές...