Κάποιοι ίσως απογοητευτούν επειδή θα ήθελαν να δουν μια κλασική κωμωδία στυλ Eddy Murphy. Το θέμα είναι ότι αυτό δεν είναι κωμωδία είναι ένα δράμα με πολύ καλό μήνυμα. Μου άρεσε ο Eddy Murphy στις πρώτες του ταινίες, ήταν μια μηχανή γέλιου και εξακολουθεί να είναι, αλλά τα αστεία παραμένουν ίδια και η κωμωδία έχει προχωρήσει. Για τον λόγο αυτό δεν μου άρεσε πάρα πολύ το κομμάτι...
Πιθανότατα είναι η πιο αστεία ταινία που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Έχει όλα τα βασικά συστατικά μιας παραδοσιακής βαρετής αστυνομικής κωμωδίας: Ένας λευκός ιρλανδός αστυνομικός συνεργάζεται με έναν αφροαμερικανό αστυνομικό, ναρκωτικά, δολοφονίες, διαφθορά και ούτω καθεξής, αλλά ο σκηνοθέτης JM McDonagh μεταφέρει το είδος σε ένα νέο επίπεδο. Από την αρχή μέχρι το τέλος, κάθε σκηνή...
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...