Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...
Από τις λίγες φορές που η Γη δε σώζεται από έναν γήινο ήρωα όταν ο υπόλοιπος κόσμος δε μπορεί να κάνει τίποτα. Πιασάρικο το νόημα της ταινίας, μέτρια η ερμηνεία του Ριβς, τρανά άστοχη η επιλογή της Κάθι Μπέιτς για τον ρόλο της υπουργού, καλό το σενάριο αν και πρόκειται για ριμέικ, πολύ καλά (για την εποχή) τα οπτικά εφέ
Το Μεγάλο Κόλπο (2008)
Κανονικά δεν βλέπω κανένα τρέιλερ πριν δω κάποια ταινία, οπότε έτσι μπορώ να έχω ανοιχτό μυαλό για το τι πρόκειται να δω. Η ταινία με εξέπληξε ευχάριστα και παρόλο που δεν θα κερδίσει κανένα Όσκαρ, θεωρώ οτι η ηθοποιία ήταν καλή, με κάποια πρόσωπα που θα αναγνωρίσετε. Μπορεί να μην έχει μεγάλη απήχηση εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου, ωστόσο είναι μια καλή (βασισμένη στην πραγματικότητα)...