Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Η ταινία ήταν καταπληκτική. Κάθε σκηνή είχε τον δικό της ιδιαίτερο συμβολισμό και έχτιζε πολύ δημιουργικά τη συνέχεια. Η σκηνογραφία ήταν απίστευτη σε σημείο που αφήνεσαι να αναρωτιέσαι αν όλα αυτά τα σκηνικά είναι πραγματικά (που κατά πάσα πιθανότητα είναι). Η μουσική ήταν ψυχαγωγική και σε πολλά σημεία αύξανε το χιούμορ σκηνών ενώ σε άλλα το δράμα. Σε μία περίπτωση κιόλας, ένα...
Ιδρώτας (2020)
Η ταινία είναι μπερδεμένη και δεν εννοώ ότι είναι δύσκολο να καταλάβουμε τι γίνεται, αλλά κάποια στιγμή μας πάει κάπου εντελώς αλλού. Ο τίτλος και το εξώφυλλο μας προετοιμάζει για αυτό που θα δούμε την πρώτη μία ώρα και όντως αυτό που βλέπουμε είναι δύο μέρες από τη ζωή μιας fitness influencer. Όμως ξαφνικά τα πράγματα αλλάζουν και για κάποια ώρα υπάρχει ένα μεγάλο δράμα, που ενώ...