Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Πραγματικά θυμάμαι ότι η πρώτη ταινία ήταν καταπληκτική με την cool μουσική και το όμορφο animation. Η Lionsgate έκανε καταπληκτική δουλειά. Μέχρι που ήρθε η συνέχεια, το Μπάντι 2. Θα πω πως είναι απαίσιο. Το animation είναι φρικτό, το ύφος της μεταγλώττισης είναι κακή και οι ήχοι των κινουμένων σχεδίων δεν ταιριάζουν στην ταινία. Σε σχέση με το πρώτο Ροκ Σταρ, πέταξαν τους καλούς...
Hancock (2008)
Μια χαριτωμένη ιστορία ενός σύγχρονου σούπερ ήρωα, που από μέθυσος και καταστροφικός, γίνεται ο κλασικός αγαπημένος από τον κόσμο ήρωας. Η ταινία ξεκινά καλά (όσο καλά μπορεί να ξεκινά μια ταινία που ο σούπερ ήρωας είναι ο Γουίλ Σμιθ), αλλά κάπου στη μέση, όταν αποδεικνύεται ότι και η Σαρλίζ Θέρον είναι αντίστοιχα του ίδιου είδους σούπερ ηρωίδα με τον Χάνκοκ, τα πράγματα μπερδεύουν...