Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Το Dune του 2021 είναι μια ωραία ταινία. Φαίνεται καταπληκτικό, όπως θα περίμενε κανείς αυτές τις μέρες. Το casting - και η υποκριτική - είναι εξαιρετικά. Και το σενάριο/διασκευή είναι πρώτης τάξεως. Τα παιχνίδια δύναμης που αποτελούν τη βάση της κύριας πλοκής είναι ξεκάθαρα και προφανή, η αλληλεπίδραση της δυναμικής των χαρακτήρων είναι σταθερή, τα λεπτά σημεία της ιστορίας εμφανίζονται,...
Το Σύνδρομο του Βερολίνου (2017)
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....