Κανονικά δεν βλέπω κανένα τρέιλερ πριν δω κάποια ταινία, οπότε έτσι μπορώ να έχω ανοιχτό μυαλό για το τι πρόκειται να δω. Η ταινία με εξέπληξε ευχάριστα και παρόλο που δεν θα κερδίσει κανένα Όσκαρ, θεωρώ οτι η ηθοποιία ήταν καλή, με κάποια πρόσωπα που θα αναγνωρίσετε. Μπορεί να μην έχει μεγάλη απήχηση εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου, ωστόσο είναι μια καλή (βασισμένη στην πραγματικότητα)...
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Και Ο Θεός Έπλασε τη Γυναίκα (1956)
Αυτή ήταν η ταινία που παρουσίασε την Brigitte Bardot ως το σεξ σύμβολο της δεκαετίας του '50 και του '60 στον ρόλο της έφηβης Juliette. Και αυτή είναι πραγματικά μια ταινία για μια γυναίκα. Γεμίζει την οθόνη καθ' όλη τη διάρκεια της προβολής με την υπέροχη και γενναιόδωρη ανατομία της αλλά και με τον τρόπο της να χαμογελά, να μιλάει, να περπατά και να χορεύει, προβάλλοντας επιπλέον...