Angie Milliken - Ταινίες
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Μόλις το είδα, αυτόματα είχε γίνει μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Η βασική ηθοποιός Rachel Saanchitha Gupta ως Prerna είναι η καρδιά της ταινίας. Υπάρχουν πολύ λίγες ταινίες στις οποίες έχω συνδεθεί με τον τρόπο που συνέβη στο κορίτσι-skater. Μια εμπνευσμένη ιστορία με υπέροχη δράση από όλους όσοι συμμετείχαν σε αυτήν. Αυτός είναι ο τύπος των ταινιών που χρειαζόμαστε...
Δεσποσύνη (2024)
Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...