Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...
Μια γυναίκα - μια κανονική, ελαφρώς δυσαρεστημένη γυναίκα - πηγαίνει στην παραλία. Πηγαίνει για να κολυμπήσει και από το πουθενά, παγιδεύεται από μια παράξενη αίσθηση. Επιστρέφει στην ακτή, αγκαλιάζει τον γιο της, τρώει ένα αχλάδι και στη συνέχεια μαχαιρώνει έναν άνδρα μέχρι θανάτου. Αυτή η σκηνή του τρέιλερ, που είναι και η βάση όλη της σειράς (αλλά και το δόλωμα), είναι αρκετή...
Αιγαίο SOS (2018)
Ακόμα μια άκομψη και πρόχειρη διασκευή του Σειρήνες στο Αιγαίο και παρά τη πτωτική τάση της προηγούμενης ιδίου θέματος ταινία, οι παραγωγοί εξακολουθούν να επιμένουν. Αυτό δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που συμβαίνει, ούτε ελληνική πρωτοτυπία. Όλοι οι παραγωγοί προσπαθούν να βγάλουν και να ξαναβγάλουν ένα αρχικά επιτυχημένο σενάριο, μέχρι να εξαντλήσουν το ακροατήριο (ή να εξαντληθούν...