Μια ταινία μπορεί να αφήσει αισθήματα με πολλούς τρόπους - χαρά, λύπη, έκπληξη ή οτιδήποτε άλλο - αλλά ο κοινός παρονομαστής των καλών είναι ότι όταν σβήνουν τα φώτα, νιώθεις ικανοποιημένος, οτι άξιζε το ταξίδι. Δεν ένιωσα όμως έτσι όταν τελείωσε η ταινία. Ναι, το νόημα το πιάσαμε: ένας ντετέκτιβ που ασχολείται με μια υπόθεση δολοφονίας μπορεί να αποκτήσει εμμονή. Είναι το βάρος...
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...
Γλυκειά Τσάριτυ (1969)
Υπέροχη ταινία και ερμηνείες σε ένα από τα πιο εμβληματικά μιούζικαλ όλων των εποχών! Αθάνατα τραγούδια, απολαυστικό σενάριο, σαρκασμός, υπέροχη φωτογραφία και εικόνες της Νέας Υόρκης, η πρωτεύουσα του αμερικανικού ονείρου που τελικά ματαιώνει τα φιλόδοξα όνειρα πολλών κατοίκων της. Υπέροχες οι χορογραφίες του Bob Fosse και η ερμηνεία της Shirley Mclaine.