Ο Εντ Χάρις σε έναν από τους πολλούς κακούς ρόλους του τα τελευταία χρόνια. Το ίδιο ισχύει και με τη Λονγκόρια, αλλά απ΄αυτή δε θα μπορούσαμε να περιμένουμε περισσότερα έτσι κι αλλιώς. ΟΟ Μάικλ Πένια αδιάφορος. Το σενάριο βαρετό, πολυπαιγμένο, προβλέψιμο, εύκολο και η παραγωγή η απολύτως βασική. Άλλωστε δε πρόκειται για κινηματογραφική παραγωγή, η ταινία κυκλοφόρησε μόνο σε DVD....
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Μετά τον Γιανγκ (2021)
Είναι όλοι εκτός από το κοριτσάκι ρομπότ; Ο Colin Farrell και η Jodie Turner-Smith έχουν μηδενική χημεία ή στοιχεία ουσιαστικής σχέσης. Δεν φαίνονται σαν γονείς. Φαίνονται σαν ρομπότ φροντιστές, όπως στο Raised by Wolves. Τα στοιχεία Sci-Fi είναι... χαζά. Όπως η εντελώς άσκοπη σκηνή του Farrell που προσπαθεί να μαντέψει τη σωστή σειρά λέξεων εντολής σε μια τεχνητή νοημοσύνη σε έναν...