Φέτος, οι σινεφίλ θα έχουν την ευκαιρία να απαντήσουν σε μία από τις πιο πιεστικές ερωτήσεις της εποχής μας: ποιος φαίνεται καλύτερα με μαγιό, ο Rob Brydon ή ο Mathieu Amalric; Ναι, ακριβώς όπως είχαμε ταυτόχρονα δύο ταινίες καταστροφών για ηφαίστεια το 1997 (Ηφαίστειο και Η Κορυφή του Δάντη) και δύο ταινίες sci-fi για αστεροειδείς το 1998 (Αρμαγεδδων και Ολεθρια Συγκρουση), έτσι...
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...
Σκέφτομαι να Βάλω Τέλος (2020)
Τι να πω δε κατάλαβα τίποτα. Η ταινία φαινόταν λίγο κουλη απ'την αρχή αλλά έλεγα κάπως θα μας βάλει ο σκηνοθέτης στο νόημα. Αλλά οι σκηνές γινόντουσαν όλο και πιο ακαταλαβιστηκες και οι διάλογοι των πρωταγωνιστών: "τι θέλει να μας πει ο ποιητής"; Αν κάποιος έπιασε το μήνυμα της ταινίας ας μου το πει και μένα έτσι για να μου φύγει η απορία.. 2 ολόκληρες ώρες απορίας!..