Είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που διαφημίζεται ή αυτό που περιμένουν οι θεατές. Με μια πρώτη ματιά μοιάζει με θρίλερ, και έχει τις προϋποθέσεις ενός καλού θρίλερ, αλλά είναι απλώς ένα σκοτεινό επώδυνο και μερικές φορές σκοτεινά χιουμοριστικό δράμα που έχει στοιχεία θρίλερ σε στιγμές. Είμαι αρκετά σίγουρος οτι αν σας άρεσε το "Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους", θα σας αρέσει...
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Το Δείπνο του Βοσκού (2020)
Ταινία βάλσαμο για τις ταλαίπωρες ψυχες μας! Ταύτιση και αγωνία γι αυτα που δε φαίνεται να μας απασχολούν και στο τέλος ελπιδοφόρος ο Αρχάγγελος Μιχαήλ μας ανταμείβει με το φως και την υπεροχή του πανω στον υλικό μάταιο κόσμο. Πρωτοτυπες ερμηνείες και ρυθμός που ενώνει τους χαρακτήρες μέχρι το υπερβατικό σημείο του θανάτου! Συγχαρητήρια! ❤️