Κλασική περίπτωση φθίνουσας πορείας ενός sequel. Όχι πως το πρώτο Hangover ήταν τίποτα ιδιαίτερο (ακόμα μια ιστορία ενός τρελού bachelor), αλλά τέλος πάντων μέσα στη τρέλα του είχε μια πρωτοτυπία. Δύο χρόνια αργότερα βγήκε το Hangover 2 με σαφώς μικρότερη επιτυχία και δύο χρόνια αργότερα αυτό εδώ, το οποίο πάτωσε. Και δεν εννοώ στις εισπράξεις, γιατί εκεί πήγε σχετικά καλά (αυτό...
Δεν είχα μεγάλες προσδοκίες με το OBLIVION. Δυστυχώς δεν έκανα λάθος. αλλά τα αποτελέσματα είναι κάπως καλύτερα. Στο νέο του πρόσωπο ως ήρωας δράσης, ο Τομ έχει γίνει απλά ΤΕΛΕΙΟΣ. Είναι πάντα ο πιο συμπαθητικός, ο πιο δυνατός, ο πιο έξυπνος και ό,τι πιο ...βρίσκεις. Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει για λίγο, αλλά μετά από τόσες πολλές ταινίες υπάρχει μια επανάληψη ακριβώς του...
Τα Παιδιά Των Ανθρώπων (2006)
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτή τη ταινία... Τον εξαιρετικό Κλάιβ Όουεν στη καλύτερη εποχή της μέχρι τώρα καριέρας του; Το απίστευτο (διασκευασμένο) σενάριο που έχει τα πάντα, από δράμα μέχρι επιστημονική φαντασία; Το καταπληκτικό μοντάζ με το καταπληκτικό μονόπλανο που διαδραματίζεται μέσα στο αυτοκίνητο; Σκηνοθεσία; Φωτογραφία; Ένα πραγματικό κινηματογραφικό έπος, ατυχές δυστυχώς...