Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...
Μία από τις πιο ασυναγώνιστα βαρετές και αδιάφορες ταινίες καταστροφών που έχει δει ποτέ ο κινηματογράφος. Κάνει την ομολογουμένως μέτρια και προβλέψιμη αντίστοιχη ταινία ηφαιστείου - το Η Κορυφή του Δάντη - να μοιάζει με αριστούργημα. Η ίδια η ιστορία είναι αδύναμη και όλες οι αμερικανικές ανοησίες και τα κλισέ του Χόλιγουντ σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί σπαταλάς τον χρόνο σου...
Ο Νόμος της Αγοράς (2015)
Όταν συναντάμε για πρώτη φορά τον κεντρικό χαρακτήρα του "Ο Νόμος της Αγοράς", αυτός βρίσκεται στη μέση ενός σεμιναρίου σε ένα τοπικό κέντρο εργασίας - προφανώς όχι το πρώτο του - και τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Μετά από σύσταση του συμβούλου του, έχει περάσει αρκετούς μήνες παρακολουθώντας μαθήματα για τη λειτουργία ενός γερανού κατασκευής, αλλά τώρα που τέλειωσε, ανακαλύπτει...