Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Μια συνάντηση με μια ιδιαίτερη πόλη. Μια μετρημένη ματιά στην πολιτική, φυλετική και θρησκευτική μισαλλοδοξία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στη μεταπολεμική Κωνσταντινούπολη. Με εξαιρετικές γεύσεις, χρώματα, δυνατές παραδόσεις, με μια συγκινητική ιστορία αγάπης. Μια ταινία που γίνεται, σκηνή με σκηνή, μαγεία κι ένα ταξίδι πνεύματος σε ένα μέρος της Ευρώπης που διατηρεί προσεκτικά...
Αλαντίν (2019)
Η Disney έχει ειδικότητα στο να καταστρέφει αυθεντικές ιστορίες όπως αυτή εδώ, το κάνει όμως με έναν μεγαλειώδη τρόπο. Η τρισδιάστατη αναπαράσταση των χωρών και τα οπτικά εφέ αποδίδουν τέλεια όλα τα σκηνικά της ταινίας ενώ οι χώροι, η διακόσμηση και τα ενδύματα των ηθοποιών είναι σχεδόν παραμυθένια. Εκεί που τα πράγματα όμως δεν είναι καλά είναι η έντονη παραποίηση του παραμυθιού,...