Το «I Love Καρδίτσα» είναι μια τυπική κωμωδία, όπου η ύπαρξη αντίθετων χαρακτήρων και μια σειρά από παρεξηγήσεις οδηγούν την πλοκή. Εντάξει, η ηθοποιία δεν είναι καλή, αλλά αυτό είναι ακριβώς που θα περίμενε κανείς σε τέτοιου είδους ταινίες. Φυσικά, ούτε πρόκειται να κερδίσει κανένα βραβείο σε κάποιο διεθνές φεστιβάλ ταινιών. Ωστόσο, δεν πρέπει να υποτιμούμε μια ταινία που μας προσφέρει...
Όντας εξοικειωμένη με την αρχική έκδοση αυτής της ταινίας (Clint Eastwood του 1971), βλέπω ότι η Sophia Coppola αφαίρεσε την πλούσια ανάπτυξη των χαρακτήρων και το παρασκήνιο της αιμομικτικής σχέσης της κ. Farnsworth με τον αδερφό της, καθώς και τις αναδρομές που αποκάλυψαν την αληθινή φύση του John McBurney και τη πτυχή της σεξουαλικής φαντασίας αυτών των χαρακτήρων που αποτέλεσε...
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...